Lurivar piler ut av fjøsen så fort han berre klarer. Oksefloksen rautar mørkt og skrallande etter han. – Det var nære på blæra, stønnar Lurivar og hiv etter pusten. Han kjenner seg slapp og svimmel etter spurten. Han får auge på ein stor, mjuk høydunge og kryp bort, svak av svolt. Veltar seg opp i høyet og krullar seg saman til ein liten, stripete katteball.

Søvnen er stor og sydenvarm. Pakkar Lurivar inn og ber han med seg på ei mjuk båre. Sola glitrar i sjøen og måsane skrik. – Huæ-huæ, skvaldrar måsane. 

– Mjau, hau, måseskratt, svarer Lurivar og ler.
– Hu-hei, kva har vi her, seier ein stor gråmåse og flaksar like i synet på han. 

Lurivar vaknar med eit rykk og ser rett inn i eit knallblått auge. – I feitaste fiskebollepuddingen! utbryt han og bykser vekk. – Huu-æ, roper det og ein liten skikkelse tumlar bakover og ned på golvet.

Lurivar legg seg flatt ned i høyet. Kva var det? Ikkje ein flaksekraksemåse iallfall. Ikkje ein okseflokse, heller! Då ser han ei raud topphue stige sakte opp frå høydungen. Under hua er det to knallblå auge, ein klumpete, liten nase og eit digert kvitt skjegg. 

– Er du julenissen? spør Lurivar forskrekka.

Bli med i Lurivar sin adventskonkurranse