AdventskalenderKyrne står på båsen og tygg drøv. – Hallaisen på svaisedaisen, seier Lurivar. Han held seg litt på avstand. Ein veit aldri med kyr. Plutseleg sparkar dei bakover og treffer han midt i planetkometen.
– Kva sa du? rautar ei ku og snur det store hovudet for å sjå på han. – Eh, god kveld i fjøsen, mjauar Lurivar høfleg. – God kveld, ja, rautar kua og svelgjer. Lurivar ser på den digre kuvomma. No fer graset ned gjennom halsen, inn i den første magen, så den andre, så den tredje og til slutt den fjerde. Tenk å ha fire magar. Då hadde han vore bra vargsvolten, då!
– Har du noko mat å avsjå? spør han og kjenner tarmane vri og vrenge på seg. Kua nikkar mot høyet sitt. – Berre forsyn deg, seier ho.
– Eh, eg meiner – mjølk?
– Mjølk?
– Ja, har du noko mjølkenamnam å avsjå?
– Ikkje ver frekk, rautar ei mørk stemme bak han. Lurivar kjenner nokon pruste han varmt og vått i nakken. Han snur seg sakte. Å, nei. Det var som han trudde. Det er oksen! Og han ser ikkje akkurat blid ut!