Ringe-linge-linge-linge-ling!

Natt til 1. desember vaknar Lurivar av ein lyd. – Men i kortaste karamellkrykka, det høyrdest då ut som ei bjølle, kviskrar Lurivar ut i natta.
Ei lys, ringlande bjølle!

Han bykser lydlaust ned trappa frå hemsen. Stoggar og lyttar. Alt er stilt. Han kiker innover gangen. Det er ingen å sjå. I vindauga står adventsstakane klare til å bli tende. Bysta av Ivar Aasen står taus på sokkelen sin. Der er den lyden igjen! Kva kan det vere?

Det er berre Lolli her på tunet som bruker bjølle. Ho er bjøllesau. Ho går fremst i flokken når sauene skal ut på beite. Alle veit kor dei skal gå når dei høyrer bjøllesaubjølla til Lolli ringle.

Men sauer søv jo om natta. Berre kattar og ville dyr er oppe no. Flaggermus og nattugler! Lurivarar og lurirevar! Lurivar listar seg bort til katteluka. Han skubbar henne forsiktig opp. Kiker ut. Tunet ligg mørkt og stilt. Måneosten og stjerneglitteret er skjult av skyer. Kan det vere ein bjøllekatt der ute? Eller ei bjøllemus han kan fange?

Ringelinge-linge-linge-ling!